ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
بهروز فرهادیان - bfarhadian37@gmail.com
دوگانگی رفتار و گفتار مسئولین
رفتارهای انسان به طرق مختلف قابل نقد است . هرچقدر فعالیت انسان در جامعه بیشتر باشد حساسیت هم بیشتر می شود . شکل گیری جامعه بدون وجود مسئولین مقدور نیست . مسئولین همیشه زیر ذره بین هستند و رفتار و گفتار آنان به نقد کشیده می شود . انتظار این است که رفتارها قابل توجیه و قابل قبول باشند . انسان که معصوم نیست پس گاهی خطا و اشتباه می کند ولی مهم این است که تلاش بر این باشد که خطاها را کم کند . پس مسئولین هم اشتباه می کنند و تلاش برای توجیه معنا ندارد .
در جامعه همه رفتارها شبیه به هم نیست اما کسی تفاوت گفتار و کردار را نمی پسندد . این موضوع در مورد مسئولین جدی تر است و مسئولیت هر چه بالاتر رود توجه بیشتر می شود . به همین توضیح ، نقد مسئولین حکومتی ، عادی و قابل پیش بینی است . پس وقتی تفاوت در گفتار و کردار در بین مردم پذیرفته نیست بین مسئولین جدی تر است .
سخن این نیست که نباید پیشرفت کرد بلکه سخن این است که نفاق در گفتار قابل توجیه نیست و مسئولین نباید از امکانات به نفع خود استفاده کنند . در جامعه اسلامی آنکه قدرت به دست می گیرد باید بداند این قدرت موقتی و گذرا است پس برای مردم باید خدمت کرد که رضایت خدا را به دنبال دارد . چشم پوشی از خواسته های ناحق ، نقطه ضعف نیست بلکه دلیل توانایی است .
گاهی برخی مسئولین حکومت و جامعه ای را خطاکار و زیانبار برای بشریت می دانند اما خود به این گفته عمل نمی کنند . گویا بدی آنها برای دیگران است و شامل خودشان نمی شود . فرزندان همین منتقدان برای ادامه تحصیل به کشور خود پشت می کنند و این کشورهای سرزنش شده را برمی گزینند . این دوگانگی و اثرات مخرب آن قابل توجیه نیست . اثرات این دوگانگی به شکل های مختلف دیده می شود . کم باوری نسبت به حرف های آنان از جمله آثار است .
بی توجهی به راستگوئی از جمله اثرات است که پیامدهای تلخی برای جامعه دارد . وقتی مردم صداقت و راستی را نیافتند هر گونه که تشخیص بدهند ، عمل می کنند که منجر به پراکندگی و تکرار می شود و دولت مجبور به اصلاح بوده و بسیاری هزینه ها از بین می رود . آثار فرهنگی و تربیتی نیز بحث مستقلی است که نباید نادیده گرفته شود . آنکه مسئول می شود باید خود را همردیف مردم کم بضاعت جامعه بداند و درد آنها را احساس کند و برای آینده ای بهتر تلاش کند .