آفرینش انسان

                                    بهروز فرهادیان                                    [e-mail] - 

آفرینش انسان

تفکر در پدیده ها زیاد توصیه شده اما عادت ، مشکلات بسیاری بوجود آورده است . مثلا دیدن زمین و آسمان امری عادی شده حال آنکه قرآن بسیار به تفکر در آسمان و زمین دعوت کرده است . یعنی عادت ، انسان را از تفکر در بسیاری زمینه ها دور کرده و حتی این موضوع را به سخره میگیرد ولی سخن حق همیشه گفتنی و قابل تامل است . بنابراین عادت را نباید مانعی در مقابل تفکر قرار داد . با این مقدمه به اصل موضوع پرداخته می شود .

آفرینش هر موجودی را از جنبه های مختلف میتوان دید . اما بسته به نوع نگرش ، نتایج خاص بدنبال دارد . همین است که افراد مختلف نتایج مختلفی در مورد یک پدیده دارند . اما عادت همه چیز را برای انسان عادی جلوه می دهد . ولی هر بار تفکر جدی درباره موجودات نکات حیرت آور جدیدی بدنبال دارد که نهایتی برای آن قابل تصور نیست . مثلا تفکر درباره ظاهر انسان تامل برانگیز است .

میلیاردها میلیارد انسان زندگی میکنند یا زندگی کردند اما شکل و شمایل متفاوت با یکدیگر دارند یا داشتند . اجزاء بدن هر کس با دیگری متفاوت است و گاه این تفاوت راهی برای شناسایی است . در اندازه ای بسیار کوچک بنام صورت شکل های متفاوتی آفریده شده است که جداسازی را امکان پذیر می کند . انسان ها با رنگ و نژاد و ملیت متفاوت زیست می کنند اما یکدیگر را تشخیص می دهند .

رفتارها با روبرو شدن با چهره ها معمولا متفاوت است چرا که برخی پیش برداشت ها را بیدار می کند و این بیداری منشاء تفاوت در رفتارهاست . این ها یافته های سالها مطالعاتی است که درباره انسان بود ولی این مسئله  و چنان عادی شده که تفکر برانگیز نیست .

میلیون ها نفر در دنیا اجزاء مختلف بدن انسان را مطالعه می کنند و همه در اعتقاد به نظم پدیده ها مشترکند . قوانین مختلفی که ارایه شده و از آنها تبعیت می شود بر این مبنا است . این قوانین در همه کشورها قابل قبول است و دلیلی بر مخالفت نیست . قوانین و یافته های پزشکی تنها نمونه ای از این قوانین است . کار ارزشمند اهداء عضو و نجات زندگی انسان دیگر هم با اعتقاد به این اشتراک است .

این همه اشتراک و پیامدها ، بدون حکمت نیست و خالق واجد علم و حکمت است . تصوری غیر از این بن بست کننده است . کفار چطور با بی اعتقادی کنار می آیند و تازه ادعاء هم می کنند ؟

خالقی که بدون داشتن نمونه دست به خلقت زده خالق بسیار عالم و توانایی بوده است . علم و اراده نامتناهی که در این شگفتی ها مشاهده می شود خود تآمل بر انگیز است . اجزاء شکل یافته و ارتباط آنها با یکدیگر حکایت از دانش خلق آنهاست . اما انسان فراموشکار همه چیز را عادی می بیند و سخن اینگونه را تعجب برانگیز می داند .